περιτροπικός

-ή, -ό, Ν

ο εκ περιτροπής, αυτός που γίνεται με κανονική εναλλαγή.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περίτροπος. Η λ. μαρτυρείται από το 1892 στην εφημερίδα Ακρόπολις].